DayDream

Dzisiaj pomyślałem, że napiszę coś o sobie i o dążeniach do celu. Pewnie jak większość z Was wie jestem piłkarzem. Na razie tylko amatorem, ale mam nadzieję że w przyszłości się to zmieni. Ale to nie o przyszłości post, ale o przeszłości i teraźniejszości. Jeszcze rok temu uważałem, że popełniłem ogromny błąd nie zmieniając swoich barw klubowych. Nawet próbowałem sił w programie telewizyjnym, ale dzięki niemu uświadomiłem sobie jakim słabym bramkarzem jestem. Zacząłem znowu ciężko pracować na treningach mimo, że nie miałem konkurencji. W sumie przez 10 lat zawsze mi się układało, bo miałem ogromne zaufanie moich trenerów i zawsze mogłem liczyć na pierwszy skład. Jednak ciągle byłem sfrustrowany, że trenerzy pierwszego zespołu mnie zauważają. Denerwowało mnie również to, że inni bramkarze w moim wieku z naszego regionu zaczynali grać na poważnym poziomie, a ja dalej grałem w juniorach. Wogóle jeśli chodzi o juniorów, to było blisko rozpadu drużyny, ale okazało się że młodsi od nas koledzy nas wspomogli i staliśmy się postrachem ligi. I znowu w tym sezonie miałem szczęście. Na początku sezonu, ustaliliśmy z trenerem że będziemy bronili na zmianę z moim dobrym kolegą, ale niestety doznał kontuzji chyba po 4 meczu i od tamtego momentu broniłem w każdym spotkaniu. To pozwoliło mi nabyć jeszcze większej pewności siebie, ale również koledzy z drużyny darzą mnie większym zaufaniem niż drugiego bramkarza. A jeśli cała drużyna ma ogromne zaufanie do bramkarza, to automatycznie gra lepiej, ponieważ nie boi się o tyły, bo wiedzą że stoi tam ktoś kto może ich uratować. Po rundzie jesiennej miałem nadzieję, że trenerzy pierwszej drużyny mnie zauważą, ale nic z tego. Jednak sytuacja zmieniła się kilka dni temu. Pewnego popołudnia dostałem telefon od mojego trenera, który mnie poinformował o tym że mam się stawić na treningu seniorów. Byłem naprawdę szczęśliwy, że ktoś w końcu zauważył moje starania.Trening był zupełnie inny niż to do czego się przyzwyczaiłem, ale było naprawdę fajnie. Oczywiście wszyscy na mnie wołają młody, gdyż jest nowy i chyba najmłodszy. Dzisiaj był drugi trening i po nim się dowiedziałem, że mam przyjść na jutrzejszy sparing. Nie wiem czy zagram, ale jeśli tak to dam z siebie wszystko . Mam dwóch konkurentów, na pozycji bramkarza, ale darzę ich ogromnym szacunkiem, gdyż są niesamowici i już się czegoś nowego od nich nauczyłem. Więc boję się też jutrzejszego sparingu, bo nie chce popełnić jakiegoś błędu. I patrząc teraz w całą moją karierę w tym klubie wiem, że było warto czekać. Mam nadzieję, że zagram w tym sparingu, a w przyszłości może w lidze. Marzenia jednak się spełniają. To niesamowite uczucie wybiegać z herbem swojego ukochanego klubu na piersi, a jeszcze lepsze gdy tak się dzieje będąc w drużynie seniorów. Wiem że wszystkie moje decyzje były dobre i jestem pewien że nie zmieniłbym na żadne inne. Nigdy nie żałujcie swoich decyzji, gdyż na pierwszy rzut oka mogą się wydawać błędne, ale w perspektywie czasu mogą się okazać naprawdę trafne.

LeLoupSoiltaire

Piosenka, która obrazuje moje emocje w tej chwili: DayDream